TexEltje

Om mijn nek hangt een Wuzzi alarmketting. Het is wel een beetje bejaard maar heb hem toch gekocht. In de ochtend douche ik altijd als R er nog is, ik ben bang dat ik een keer zou vallen of epileptische aanval zou krijgen bij het douchen en dat het water dan maar blijft stromen. Of in mijn eentje met de hond wandelen, dat doe ik wel maar ga niet te ver want stel je voor dat ik omkiep op een scheefliggende stoeptegel. Nu heb ik mijn alarm, een felgroen kastje waardoor ik in- en buitenshuis niet de hele tijd naar mijn mobiel hoef te zoeken en meer vrijheid voel. Ik kan man, kinderen en zus bellen met 1 ronde knop, als de eerste niet opneemt gaat hij naar de volgende persoon. Ik ben er blij mee! Vandaag dus alleen gedouched en met de hond gelopen. Nou moet ik wel eerlijk zeggen dat de dwergteckels mij helpen bij het lopen, ze trekken me een beetje vooruit en weten de weg naar huis! Nu vanmiddag nog op de fiets naar de apotheek, leve de Wuzzi!

Weer op Texel, hoe zou het zijn? Storm op het eiland, de tuinstoelen rollen om in de nacht. Het is in de avond snel donker, vorig jaar ging ik bijna op de Valk wonen. Ik was daar soms helemaal alleen, de hond was dan bij echtgenoot R. Op mijn fiets ging ik dan in het donker naar het werk. Ik bedacht me hoe alles kan veranderen. Zo stoer in mijn eentje en nu heb ik soms angst voor alleen zijn, het verlies van woorden of vallen….. Dit weekend hebben we een pannenkoek gegeten en er moest wat gerepareerd worden aan het huisje. Ik heb thee gedronken met vriendin S en daarna eindelijk het nieuwe huis van mijn leidinggevende A.   in Oosterend gezien. Gezellig om de laatste nieuwtjes te horen over de collega’s, bewoners en bouwplannen. R vroeg me laatst wat ik het liefste wilde, ik zou zo graag gewoon helpen met het werk waar ik vorig jaar aan begonnen ben. Het was zo spannend en leuk. Ik twijfelde of de mensen van Omring op Texel mij nog wel kenden, het was ...

Kaizen (blog van vorige week) heeft het over kleine stappen, hoe meer ik het probeerde hoe harder ik ging lopen.... Extra visite, 2 keer in mijn eentje gefietst, pakjes aangenomen van DHL, in mijn eentje een avond thuis zijn. Het is allemaal gelukt en koste wel veel energie, maar waren geen kleine stapjes. De artsen geven aan dat meer doen niet de weg is voor mij, na een activiteit even uitrusten of een tukje doen is wat me goed zou doen. Soms lukt rustig aan mij gewoon niet door de wereld om mij heen. Deze week heb ik een nieuw project, ik vond een heel klein doosje waar ik kaartjes in bewaar. In het doosje zitten opdrachten om een tekening te maken. bijvoorbeeld: teken een droom                       teken een dier, een persoon en voedsel met een snor                       teken hoe jij je voelt                   ...

Mijn agenda heet:  Eenvoudig leven van Nynke Valk Per week kijk je wat je: wat je had willen doen                                        welke uitdagingen je tegenkwam                                        hoe je jezelf daar over voelde Een tip voor jullie allemaal uit 1 hoofdstuk uit de agenda. Je leven verbeteren in extreem kleine stappen Het gaat over Kaizen, kleine dingen verbeteren in haalbare stappen. Maak de stap zo klein dat je het eigenlijk raar of lachwekkend vindt. Hiermee kan je jouw uitdaging of angst om te veranderen omzeilen. Experimenteer in de komende week, is het advies Want wie heeft er geen uitdaging? Voor mij is geen dag hetzelfde, om eerlijk te zijn ben ik wel angstig over loslaten en ik hou zo van controle.  Ik ben...

Vandaag heb ik mijn winterjas aangehad, toch een mijlpaal. Het is iedere keer een verrassing als iets heel ver weg is, ik kijk naar mijn agenda en kan de toekomst niet overzien. En dan is het opeens toch zo ver! Ex-collega's en vrienden gaan voor kortere of langere tijd op reis en sturen mij foto's. Ik vind het fijn om naar te kijken, dan kan ik me inleven. Misschien kunnen we binnenkort een weekend naar Texel, de frisse wind opsnuiven! En anderen vertellen mij verdrietige verhalen over verlies van moeders, zorgen over zieke vaders of ander leed. Ook dan leef ik mee en denk aan jullie!

Schrijf en denktijd Mijn verjaardag is voorbij, bloemen, kaarten en dan...... Ik moet weer even tot mijzelf komen en denk na over de tips van de ergotherapeut en psycholoog. Niet alles in 1 keer aanpakken en dan niet meer verder kunnen maar een klusje en dan weer even zitten, de hond laten lopen en dan weer iets knutselen. Hoe deed ik dat nou ook al weer? De ene dag heb ik geen bezoek de andere dag 2 keer theevisite, in de ochtend en in de middag Ontmoetingen zijn mooi, fijn dat familie, buren en vrienden vertellen wat ze doen. Met een vriendin even naar het lab, voor een bloedafname en daarna met de auto mee naar Amersfoort voor een kopje thee. Op mijn verlanglijstje stond het afvalscheidingsstation voor het wegbrengen van een beeldscherm, echtgenoot R en ik zijn samen op pad gegaan. Een echte weekend activiteit. En dan hou je nog heel veel denktijd over. Soms maakt het me zenuwachtig, soms moe, soms verdrietig, hoe zal het allemaal verder gaan? Gelukkig was er het w...

Vorige week is er in het Centraal Museum in Utrecht een expositie gestart: Dromen in Beton over de geschiedenis van Kanaleneiland en Hoog Catharijne. Wij hebben een klein rondje gelopen in het museum. Het is leuk om te bekijken, de bouw in de jaren 60, zoveel grasvelden leuke bankjes en nieuwe flats. In het museum waren Pastoe en Gispen meubels en marmoleum vloeren. Filmpjes en posters. Ik hou daarvan!