Winterjas

Vandaag heb ik mijn winterjas aangehad, toch een mijlpaal.
Het is iedere keer een verrassing als iets heel ver weg is, ik kijk naar mijn agenda en kan de toekomst niet overzien.
En dan is het opeens toch zo ver!

Ex-collega's en vrienden gaan voor kortere of langere tijd op reis en sturen mij foto's.
Ik vind het fijn om naar te kijken, dan kan ik me inleven.

Misschien kunnen we binnenkort een weekend naar Texel, de frisse wind opsnuiven!

En anderen vertellen mij verdrietige verhalen over verlies van moeders, zorgen over zieke vaders of ander leed.
Ook dan leef ik mee en denk aan jullie!




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Neus voor onraad.

Just in case

Welke moed is nodig voor de angsthaas?