Over mijn lijk?


Zondagochtend, het is nog donker als ik naar beneden kom, ik lees een stukje krant.
Misschien is er heel vroeg al Nederland in beweging, ik doe NPO 1 aan.
Val ik met mijn neus in het programma "over mijn lijk" ik schrik er een beetje van.

Voorheen heb ik alle uitzendingen gezien, nu heb ik met mijzelf afgesproken niet te kijken.
Dat is nog een moeilijke klus, Tim Hofman kwam met 1 deelnemer bij DWDD en echtgenoot R en ik bleven moedig kijken.

De jongen vertelde over zijn hersentumor, we herkenden onmiddellijk de manier waarop ik ook spreek, soms zoekend, soms langzaam. Hij vertelde precies hoe het internationale protocol opgebouwd wordt. Mathijs van Nieuwkerk vroeg wat hier dan na deze behandeling kwam en het antwoord was: er is voor mij geen behandeling meer. Heftig, zijn tumor was in 2017 ontdekt, dat gaf mij weer een beetje moed.

Vaak komt er een aankondiging van over mijn lijk voordat er een ander programma begint, ik kijk dan toch even, ik weet niet waarom, moet het eigenlijk niet doen en doe het toch.

Schakelen op tv naar NPO 2 misschien is daar iets gezelligers, Jacobine Geel met 2 jonge vrouwen die vertellen over kanker. Pfff wie verzint dit? De dag is net begonnen, tv maar weer uit en verder met de krant.

Echtgenoot R en ik kijken graag naar First Dates, nou daar kan echt niets misgaan denk je.....
Ook daar heb ik al twee keer gezien dat een leuke jongen een date zoekt en open en eerlijk tegen de dame zegt dat ze een hersentumor hebben gehad. R en ik krijgen er een neus voor, door de spraak en oogopslag.

Intussen is het licht, douchen en naar Artis, dieren kijken en koffie drinken.

Mijn vraag aan jullie is kijken jullie naar 'over mijn lijk'? En wat brengt je dat? Ik ben nieuwsgierig!



Reacties

  1. Marion * Spoor 7 Coaching26 januari 2020 om 22:38

    Ik kijk daar nauwelijks naar. De dood hoort bij het leven, dat realiseer ik me heel goed. Maar ik vind de dood zó verdrietig! Ik wil mensen niet missen in mijn leven. En ik wil zelf het leven niet missen.

    Waarschijnlijk een typisch geval van kop-in-het-zand steken. Maar zo heb ik het wel!

    Wat bracht het jou in het verleden?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. TexEltje27 januari 2020 om 08:19

    Hoi M, ik ben altijd op zoek geweest naar hoe je met dood en verlies om kunt gaan. Vooral ook bij chronisch zieke kinderen en ook bij volwassenen. Ik wil dan zoveel mogelijk weten en voelen hoe je dit kan doen. Er zijn voor het kind en de ouders, waar kan ik helpen.

    Nu het mijzelf betreft is het een klus, je weet niet hoe en wanneer maar wel dat het gaat gebeuren. Dus dag bij dag doen waar ik blij van word. Knutselen, tv kijken, lopen, luisteren en bij de mensen zijn.......

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Marion * Spoor 7 Coaching27 januari 2020 om 10:44

      Vanuit jouw beroep kan ik me goed voorstellen dat je met dood en verlies (ook van gezondheid) bezig bent. Daar draait het toch in een ziekenhuis ook vooral om? Ik heb beroepsmatig niet met de dood te maken (kom het natuurlijk weleens tegen, maar onderwijs is echt een andere wereld) en kan er ook maar niet aan wennen.

      Ik vind het knap dat jij ermee omgaat zoals je dat doet. Dat dag bij dag leven en vooral ook de dingen doen waar je blij van wordt. Dat doe je goed en ik bewonder dat zeer! XX

      Verwijderen
    2. TexEltje31 januari 2020 om 01:08

      Dank voor jouw denkwerk en lieve groet!

      Verwijderen
  3. Docent-in-opleiding1 april 2020 om 23:57

    Ja ik heb dit seizoen bewust gekeken naar over mijn lijk. Ik had namelijk een directe collega die uitgezaaide borstkanker had, zij is vorige week overleden. Mijn andere directe collega had maag en slokdarm kanker en is wonderwel herstelt en laten we hopen dat dat zo blijft. Nog een collega van de administratie heeft galblaas kanker. Het slaat me om de oren en ik weet niet hoe ermee te dealen soms. Daarom kijk ik het want het geeft me steun en kracht en de moed om het aan te gaan. Alles wat erbij komt kijken. Xxx Leontine

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Neus voor onraad.

Afbeelding
Loop maar door, dacht ik. Met Strup stak ik bij de stoplichten over. Voor mij stonden 2 ouderen op de stoep. Ze bleven maar staan. Dan maar een bochtje eromheen wegens Corana afstand. En toen zag ik het... Een bewoner van onze beschermd wonen opvang bij het Leger des Heils lag plat op het groene gras voor de flat. Op zijn rug, in stilte. Deze bewoner had de hele week al een beige tuinbroek van een bouwbedrijf aan. Het stond hem grappig. Ik had het al aan echtgenoot R verteld. Afgelopen winter had hij een Uggs outfit, compleet met laarzen en lammy jas. Ik zie hem als hij een keer of 4 per dag onderweg is naar de supermarkt. Hij loopt altijd snel. De ouderen waren bezorgd. Struppi ook, hij is gevoelig als een watje. Hij blafte 1 keer, dat is zijn sterkste kant, laten horen dat je er bent. En, er bewoog een knie. Gelukkig, de man was in leven. Strup dacht, ik herhaal deze actie, ging meer blaffen, de bewoner kwam kreunend omhoog. Brabbelde ja, ja, ja. Strup e...
Meer lezen

Just in case

Afbeelding
Just in case you're ever down again remind youreself that every day is new you've got a friend it is for believing in for tomorrow there is a place my friend come on me in case you have a down again we are smiling there Flarden muziek en tekst van Jett Rebel , wat vind ik dat een toffe jongen. Nagellak opdoen en aantrekken waar zijn hart van opengaat. Ik wens jullie ook rebels te zijn, wees jezelf en vraag hulp. Dat laatste zeg ik vooral tegen mijzelf... en ik luister voor de tiende keer vandaag naar zijn muziek. https://www.youtube.com/watch?v=P1laEdRgOUQ&list=RDP1laEdRgOUQ&index=1 Het stroomt van de regen. De hond kijkt me smekend aan om niet naar buiten te gaan. Yoga op de mat gedaan Nu nog onder de paraplu brood halen. Om het lopen in de regen nog even uit te stellen wil ik jullie Soldier on van Di-rect niet onthouden. https://www.youtube.com/watch?v=xxmZuf1NFqQ&list=RDP1laEdRgOUQ&index=7 Just in case you're ever  down agai...
Meer lezen

Welke moed is nodig voor de angsthaas?

Afbeelding
Waarom is de nacht zo moeilijk, ben ik een angsthaas? Overdag gebeurt er van alles in en om het huis, de bus rijdt voorbij, de hond moet worden uitgelaten, doktersbezoeken en leuke afspraken wisselen elkaar af. Je zou zeggen na al deze activiteiten ga je heerlijk slapen en doe je nieuwe energie op voor de volgende dag. Maar in de nacht word ik wakker en dan is er angst, niet een beetje, ook niet na een poosje, maar boem een dikke klop van mijn hart. Wat is angst eigenlijk? Google zegt: angst is een emotie die helpt te reageren op gevaar. Het lichaam is in opperste paraatheid, de hartslag en ademhaling versnellen. Geen luchtigheid of lekker slapen maar paniek over de toekomst of het donker. Mijn wereld is dan klein. Hoe komt dat nou en hoe kom ik door de nacht heen? Hoe vind ik het vertrouwen en wat kan ik doen? de oncoloog schreef een tabletje voor om rustig te worden en weer in slaap te vallen de ergotherapeut keek met me naar de dagindeling de huisarts bracht me in...
Meer lezen