De maan schijnt in mijn gezicht.





Vandaag verjaart mijn stoere zoon G.

Werktp, wat schrijf ik nou, ik kan het zelf niet meer lezen.

Ik drink thee zonder thee, warm water dus.

Het was een tijd geleden dat ik in de nacht op mijn kamer zat.

Ik wil echtgenoot R niet wakker maken.

Door de nieuwe medicijnen is de druk een beetje van mijn hoofd af, slapen is dan weer een ander chapiter.


Ik hoor dat de toekomst van de KLM aan een zijden draadje hangt.

Ik vind dat naar voor ze, denk tegelijkertijd waar hang ik zelf aan?

Geen zijden draadje, dat lijkt me zomaar te kunnen breken.

Ik gebruik sisal touw om glimmende zilveren robuuste dennenappels te maken voor de herfst.

Sisal is ook niet wat ik zoek.

Zoek ik wel iets met een draadje, mijn armen en benen zijn sterk genoeg.

Mijn hart is ook sterk, ik moet soms wel een beetje huilen, waar moet dit nu heen.

Het licht komt er aan, het is volle maan, denk dat ik met Struppi naar buiten ga.

Olijfje is niet zo matineus.

Buurman K staat ook op, gelukkig.

Het verjaarsontbijt met taart kan zo beginnen.

Trots op vandaag. 

Reacties

  1. Een spinnendraad is supersterk Eltje, liefs Corry

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Corry, ja er staat me iets van die kracht van de spin bij.
      We gaan kijken naar de spinrag, het touw en de liefde samen.
      Dat is een goed concept!

      Verwijderen
  2. Fijn om zo'n zondag met jarige G. te hebben. Zal zeker en vast gezellig zijn (geweest)! Wat een leuke herfsthangers maak je met je dennenappels en het sisal touw! De

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtige afbeelding van het donkere huis in maanlicht. Toch zit je wel eenzaam in de nacht voor het raam te staren, wachtend op de dag. Ik wens je goede nachtrust toe!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Neus voor onraad.

Just in case

Welke moed is nodig voor de angsthaas?