Narrigheid



Narrig was het woord van vorige week, moe van de chemo.

Zou ik die pillen nooit meer hoeven slikken?
De verpleegkundig specialist en de arts spraken al eerder over dit moment.  Eerst wil je de chemo niet meer en daarna denk je: maar wat dan…..

Af en toe tranen, van de narrigheid en katterigheid en ook leuke dingen: met zus J met de auto naar de stad voor minihulst. Bezoek aan de dierenarts omdat hond Olijfje een epileptische aanval had. Nu hebben we allebei een snuifje in mijn tas mocht iemand van ons beiden een langdurige aanval hebben.

Liters thee en koffie gaan er doorheen met alle vriendinnen en zakdoeken bij heftige vragen en overwegingen waarna we weer lachen en elkaar vasthouden.

Blij met de psycholoog M. die alles weer even in perspectief zet. En vandaag weer gefietst, wat fijn, ik doe het weer!

Ook deze week gaan we naar het UMC Utrecht voor MRI en uitslagen.
Ademen en een stukje lopen met de hond en ik denk aan jullie allemaal!

Reacties

  1. Spannend om weer een uitslag te krijgen, lijkt me.
    Ik hoop met heel mijn hart dat de uitslag weer relatief positief is!

    Geniet van het fietsen!
    Ik denk aan jou!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Neus voor onraad.

Just in case

Houd moed heb lief.....