Narrigheid
Narrig was het woord van vorige week, moe van de chemo.
Zou ik die pillen nooit meer hoeven slikken?
De verpleegkundig specialist en de arts spraken al eerder
over dit moment. Eerst wil je de chemo
niet meer en daarna denk je: maar wat dan…..
Af en toe tranen, van de narrigheid en katterigheid en ook
leuke dingen: met zus J met de auto naar de stad voor minihulst. Bezoek aan de
dierenarts omdat hond Olijfje een epileptische aanval had. Nu hebben we allebei
een snuifje in mijn tas mocht iemand van ons beiden een langdurige aanval
hebben.
Liters thee en koffie gaan er doorheen met alle vriendinnen
en zakdoeken bij heftige vragen en overwegingen waarna we weer lachen en elkaar
vasthouden.
Blij met de psycholoog M. die alles weer even in perspectief
zet. En vandaag weer gefietst, wat fijn, ik doe het weer!
Ook deze week gaan we naar het UMC Utrecht voor MRI en
uitslagen.
Ademen en een stukje lopen met de hond en ik denk aan jullie
allemaal!
Spannend om weer een uitslag te krijgen, lijkt me.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop met heel mijn hart dat de uitslag weer relatief positief is!
Geniet van het fietsen!
Ik denk aan jou!