Liefde vangen

 

Schrijfcursus in de bieb, misschien gek maar ik ben toch gegaan.

Welk voorwerp is belangrijk voor je?

Schrijf emoties, kenmerken en herinneringen in korte zinnen, 12 woorden zonder ik.

En daar was een gedicht over mijn leven.

Over mijn hond die toen ik vier was door de straten zwierf, later altijd weer terug kwam. Hij heette Brique, wij noemden hem Brikkie.

Over breien leren, van mijn vriendinnen, toen ik tien was, zittend op een zak potgrond voor de deur van onze drogist. Mijn vriendinnen breiden de steken handig weg en ik was boos. Mijn breiwerk ligt nu gewoon in de kamer het is goed gekomen.

Over liefde ontdekken, ik had een enorme haast, stel je voor dat je iets mist, als je achttien bent.

En als je de liefde ontdekt, dan komen er ook tranen, delen, elkaar weer vinden en lachen.

Nog meer delen als er kleine bloemetjes komen. Aan lange picnic tafels, brandend vuur en barbecue.

Vieren dat ieder op zijn plek komt, is het hier of beter daar?

Als je al deze woorden husselt komt er een gedicht:

Hoe mooi is het de liefde te vangen?

We vieren en vragen wat er komen gaat.

We breien door stukjes leven aan elkaar te maken.

Wat neemt het moederschap met zich mee?

Een berg met kinderen aan kleine picnic tafeltjes met speelgoed en warmte.

En een hond die je voor eeuwig beschermt.

Zorgen met liefde laat je niet makkelijk los, of wel?