Samen op de Hollewal en 100 blogs

Nieuwsgierig stapte ik verpleeghuis de Hollewal naar binnen.
Het ging tien passen goed, ik keek naar rechts en zag secretaresse J.
Daar kwamen al drie tranen, het overviel me toch.
Verlies van gezondheid, verlies van werk, verlies van werken op Texel, het kwam binnen.

In de verte zag ik leidinggevende A al zitten, hij zwaaide en kwam me binnen halen.
Koffie?

Zo kon ik even rondkijken in het kantoor, het schilderij van de dirigent hing er nog.
A was er toen we op de Hollewal gingen werken niet weg van.
Ik kijk vaak naar dirigent Benjamin Zander, hij geeft zoveel complimenten in zijn masterclass, de dirigent maakt geen geluid, hij beweegt enthousiast en laat alle muzikanten en instrumenten klinken.
Zo is het in het verpleeghuis ook, de coördinator luistert, verzamelt gedachten van het hele team en zet dan de lijnen uit zodat iedereen het goed heeft.
Ik wens dat de Hollewal dat de lijnen en de verzorgenden ook muziek maken en dat A net zo energiek is als Benjamin Zander:

https://www.youtube.com/watch?v=8bJNw91QyyM

Intussen was A terug met de bekertjes en er was een klop op de deur, daar was verpleegkundig specialist P.
Hoe goed was dit, elkaar in de ogen kijken, samen koffie drinken en bijpraten.
Bijna anderhalf jaar geleden besloot P na wat neurologische testjes dat ik met de ambulance naar Den Helder gebracht moest worden.
Echtgenoot R en leidinggevende A waren daarbij. Ik bleef echtgenoot R maar vragen wat de naam van A en P was, terwijl het mijn naaste collega's waren.
Gelukkig kan ik nu weer een ketting van woorden aan elkaar rijgen en omschrijvingen geven van woorden waar ik niet op kan komen, het lijkt soms een beetje op het tv programma Lingo.

Nog een tourtje naar de afdelingen, de Muy, C in de keuken, dames die al startklaar zaten voor de lunch, zeegezichten op de muur en een lichte uitstraling van de kamers.
En bij de Krukel nieuwe vers groene deuren en een wand van reuze sneeuwklokjes.
Ik ben blij dat ik het allemaal heb kunnen zien en in mijn hart kan meenemen.

Tijd voor een wandeling met dochter J op blote voeten in de zee, houden jullie daar ook zo van?

En, dit is blog 100, leuk dat ik dat mogelijk heb gemaakt!