Uitzendbureau Tempo Team voor de schapen

Met de vrachtwagen zijn ze aangekomen aan de overkant, de kudde van Daphne.

Op www.vrolijkeschapen.nl las ik dat de schapen uit werken gingen tussen Katwijk en Noordwijk.

Hulp was gevraagd.

Samen met schoonzus M werden we afgezet in Katwijk waar de blauwe bus van Daphne stond en daar gingen we.

Daphne heb ik leren kennen op Texel, bij de Valk, we waren buren. 

Ik mocht een keer mee om een lammetje geboren te zien worden en nu dus weer iets nieuws, lopen met de kudde.

 

Alle schaapjes bij elkaar, over de dijk en hup het fietspad op. Dan naar links het duinpad op.

Wiebe, herder in opleiding en Daphne maakten intussen samen een herkauwpauzeplek in Noordwijk.

En wij, 8 vrijwilligers, liepen met 2 herders, 1 hond, met jackje: "niet aaien" met bijna de hele kudde naar een nieuwe plek om te begrazen.

De schapen waren energiek en nieuwsgierig, ze kiezen onderweg lekkere hapjes uit maar houden ook de kudde in de gaten.

Ze lopen zonder mekkeren en zien er prachtig uit, ze kunnen zelfs traplopen het was een feestje om te zien.

Wie neemt nou eigenlijk de leiding, de herder met de stok, zij roept fiewie fiewie fiewie als de kudde in beweging moet komen, of is het de hond die alles in de gaten houdt of is het het leiderschaap die de boel aanstuurt?

Of is het een samenwerkingsverband?

En is het leiderschaap degene met de grote gekrulde hoorns of heb je daar andere kwaliteiten voor nodig?

Daphne vertelde dat de gehoorzaamste schapen mee mogen voor dit werk, de moeilijk opvoedbare schaapjes zijn bij Wiebe onder hoede.

Er zijn er ook nog een stel van de 160 op Texel, het is een hele organisatie.

Als ik in de schoenen van de herder stap dan denk ik aan:

schapen tellen

controleren

scheren

hoef kappen indien niet genoeg gelopen

boekhouding bijhouden

hulpherders aansturen

meegaand en vriendelijk zijn

hoeden bij begrazen

pannekoeken bakken en thee maken

Bij de herkauwpauze moeten de schapen even tot rust komen en was er thee en een appeltje, dat lusten de schapen ook, er was er zelfs 1 die aan een banaan wilde beginnen.

Superleuk dat we mee mochten lopen, dat geeft een goed gevoel.

En tot ziens op Texel, dan zoek ik jullie weer op!